Czy wiesz, że ?
Sierpień i wrzesień , to miesiące, w których obchodzimy rocznice wydarzeń z historii XX wieku mające ogromny wpływ na losy obecnej Polski.
Powstanie Warszawskie - 1 VIII – 2 X 1944 - 63 dni
W dniu 1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00 wybuchło Powstanie Warszawskie. Do walki stanęło około 50 tys. Powstańców . Niestety byli bardzo słabo uzbrojeni.
W trakcie trwania Powstania w sierpniu i wrześniu alianci podejmowali próby wsparcia Powstania poprzez zrzuty broni i amunicji. Były one jednak mało skuteczne. Rosjanie nie zgodzili się na lądowanie amerykańskich bombowców na swoich lotniskach, co oznaczało dla nich konieczność powrotu po zrzucie do odległych baz we Włoszech. Zwiększało to dodatkowo straty wśród maszyn i załóg biorących udział w akcji. Biorąc pod uwagę ogólną sytuację 1 października 1944 r. Komenda Główna AK podejmuje rozmowy z Niemcami na temat przerwania walki w Warszawie. 2 października podpisano akt kapitulacji Powstania. Przewidziane na kilka dni Powstanie trwało w rezultacie 63 dni będąc największym tego typu zrywem wolnościowym w historii II wojny światowej. Mimo ogromnej przewagi militarnej, wojska niemieckie poniosły ogromne, blisko 50% straty: 10.000 poległych, 7.000 zaginionych, 9.000 rannych. W powstaniu poległo około 16.000 powstańców i około 150.000 ludności cywilnej. Tysiące osób zostało rannych. Około 650.000 ludności cywilnej zostało wywiezionych z Warszawy do obozu przejściowego w Pruszkowie a stamtąd 150.000 do przymusowej pracy w Niemczech a 50.000 do obozów koncentracyjnych. Po upadku Powstania na osobisty rozkaz Hitlera przez 3 miesiące opustoszałe miasto było rabowane oraz systematycznie burzone i palone dom po domu przez Niemców. W dzielnicach objętych Powstaniem uległo zniszczeniu około 85% budynków.
Bitwa Warszawska 1920 r.
Wojna polsko-bolszewicka rozpoczęła się krótko po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Będąca początkiem wojny Operacja "Wisła" rozpoczęta została z rozkazu Lenina już 18 listopada 1918 roku. Pokonanie Polski było dla Lenina celem taktycznym - głównym było udzielenie pomocy komunistom, którzy w tym samym okresie próbowali rozpocząć rewolucję w Niemczech i w krajach powstałych z rozpadu Austro-Węgier.
W dniach 13-15 sierpnia 1920 r. na przedpolach Warszawy rozegrała się decydująca bitwa wojny polsko-bolszewickiej. Określana mianem "Cudu nad Wisłą" i uznawana za osiemnastą przełomową bitwę w historii świata. Zadecydowała o zachowaniu przez Polskę niepodległości i uratowaniu Europy przed bolszewizmem.
Rocznica powstania Solidarności w sierpniu 1980r.
„Powołać wolne i niezależne od Partii i Rządu związki zawodowe oraz stworzyć warunki ich niezależnej działalności” – głosił pierwszy z listy 36 postulatów, wysuniętych przez szczeciński MKS w sierpniu 1980 r. Tego samego na pierwszym miejscu domagali się strajkujący w Stoczni Gdańskiej. Tamtejszy MKS wysunął nieco krótszą listę żądań, jednakże w obu miastach świadomość znaczenia postulatu pierwszego odgrywała kluczowe znaczenie. Potrzeba powołania niezależnego przedstawicielstwa pracowników, które w długofalowej perspektywie będzie dbało o interesy ludzi pracy była dla strajkujących bezdyskusyjna. W pozostałych postulatach, zarówno w Szczecinie, jak i w Gdańsku, mieszały się sprawy socjalno-ekonomiczne i polityczne. Zapoczątkowały nieodwracalny proces zmian w Polsce i innych państwach tzw. bloku wschodniego Do pełnej demokracji potrzeba było jeszcze kilkanaście lat.
Wojna 1939 roku
W dniu 1 września 1939 r. hitlerowskie Niemcy rozpoczęły działania zbrojne przeciw Polsce. O godz. 4.45 rano na polską placówkę na Westerplatte spadły pierwsze pociski z pancernika „Schleswig-Holstein”, a armie hitlerowskie przekroczyły granicę polsko – niemiecką na całej jej długości.
Najazd niemiecki na Polskę stał się powodem gorączkowych zabiegów dyplomatycznych. Anglia i Francja zażądały wstrzymania ofensywy niemieckiej grożąc wypełnieniem sojuszniczych zobowiązań wobec Polski. W tej sytuacji 3 września 1939 r. rządy Anglii i Francji wypowiedziały Niemcom wojnę.
W dniu 17 września 1939 r. rozpoczął się kolejny akt polskiej tragedii. O godzinie 2.00 rano ambasador RP w Moskwie otrzymał notę radziecką, stwierdzającą, że wobec „bankructwa państwa polskiego” rząd ZSRR nie mógł pozostać neutralny i nakazał Armii Czerwonej przekroczenie granicy z Polską, by wziąć pod opiekę ludność białoruską .
Agresja ZSRR przypieczętowała porażkę armii polskiej.
W dniu 28 IX 1939 r. skapitulowała bohatersko broniąca się Warszawa, a 2 X załoga Helu. Po 28 września, gdy Niemcy i ZSRR uzgodniły nową linię graniczną na Bugu, zmienił się kierunek marszu wojsk niemieckich i radzieckich.
Na skutek ogromnego nasilenia walk obie główne walczące strony poniosły w kampanii wrześniowej duże straty. Po stronie polskiej poległo około 70 tys. żołnierzy i oficerów, a 133 tys. odniosło rany. Do niewoli niemieckiej dostało się około 300 tys. żołnierzy i oficerów, do radzieckiej zaś 180 tys. we wrześniu oraz następne 50 tys., których wyłapano już po zakończeniu działań. Do Rumunii, na Węgry, Litwę i Łotwę przedostało się około 83 tys. żołnierzy i oficerów polskich. Straty niemieckie oceniane są różnie, prawdopodobnie wyniosły około 90 tys. zabitych i 60 tys. rannych. O stratach radzieckich brak danych.
Klęska armii polskiej wynikała przede wszystkim z ogromnej przewagi niemieckiej, prawie dwukrotnej w sile żywej, trzykrotnej pod względem siły ognia, pięciokrotnej w samolotach i dziesięciokrotnej w czołgach, zatem główne w szybkości i sile uderzenia.
Zważywszy dysproporcje sił, miesięczny opór Polski we wrześniu 1939 r. należy ocenić wysoko. Kosztował on Niemcy nie tylko ponad 150 tys. zabitych i rannych, ale także setki czołgów, samolotów i masę innego sprzętu. Odtworzenie tych strat zajęło Niemcom wiele miesięcy. Zyskany w ten sposób czas wykorzystała jednak tylko Wielka Brytania. Zbrojny opór Polski położył kres pokojowym podbojom Hitlera. Sprzymierzeńcy Polski nie wypełnili swych zobowiązań, czym nie tylko pogrążyli sojusznika polskiego, ale zaszkodzili i sobie, dopuszczając do stopniowego rozbijania sił koalicji.
